فناوری زمان شما را به شیوه‌هایی می‌دزدد که ممکن است متوجه آن نباشید
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۶۹۸۹۷
فرارو- فناوری قرار است زندگی ما را آسان‌تر کند. گوشی‌های تلفن همراه هوشمند پنجره‌ای به اندازه کف دست در اختیار جهان قرار می‌دهند و ما را قادر می‌سازند تا تقریبا هر کاری را با لمس یک دکمه انجام دهیم. خانه‌های مجهز به وسایل و تجهیزات هوشمند خود از خانه محافظت می‌کنند و جلسات مجازی بدان معنا هستند که برای بسیاری از افراد زمان صرف شده برای رفت و آمد، امری مربوط به گذشته قلمداد می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، پس باید وقت آزاد بیشتری داشته باشیم. زمانی که اکنون صرف خواب، استراحت یا صرفا هیچ کاری نمی‌شود. آیا این گزاره‌ای درست است؟ شواهد وجود دارند که نشان می‌دهند اگرچه فناوری دیجیتال ممکن است به ما در صرفه جویی در زمان کمک کند، اما در نهایت از آن زمان برای انجام کار‌های بیش تراستفاده می‌کنیم.
در پژوهشی تازه انجام شده با ۳۰۰ نفر در سراسر اروپا مصاحبه صورت گرفت تا پژوهشگران دریابند آنان چگونه از دستگاه‌های دیجیتال در زندگی روزمره شان استفاده می‌کنند. نتایج تحقیق نشان داد که افراد می‌خواهند از دوره‌های زمانی خالی در زندگی خود اجتناب ورزند بنابراین آن دوره‌ها را با انجام وظایفی پر می‌کنند که برخی از آنها بدون فناوری امکان‌پذیر نخواهد بود. چه در انتظار اتوبوس باشند، چه صبح از خواب بیدار شوند یا شب در رختخواب دراز بکشند شرکت کنندگان در آن پژوهش اشاره کردند که زمانی که پیش‌تر خالی محسوب می‌شد اکنون با اپلیکیشن‌های آموزشی مغز یا فهرست کار‌هایی که باید مبتنی بر رسانه‌های اجتماعی و سایر ادمین‌های زندگی ایجاد کنند پر شده است.
به نظر می‌رسد که لحظات آرام افراد از جمله لحظاتی برای تماشا و خیال پردازی کردن، اکنون مملو از وظایف مبتنی بر فناوری است. رشد کار‌های دیجیتال تا حدی به این دلیل رخ می‌دهد که به نظر می‌رسد فناوری در حال تغییر درک ما از زمان آزاد است. برای بسیاری از مردم دیگر صرف شام خوردن، تماشای تلویزیون یا شاید انجام یک کلاس ورزشی کافی نیست.
در عوض، در تلاش برای جلوگیری از اتلاف وقت، این فعالیت‌ها در حالی انجام می‌شوند که به جستجوی مواد لازم برای زندگی کامل‌تر و تلاش برای ایجاد حس موفقیت وبگردی نیز انجام می‌شود.
به نظر می‌رسد که مردم هنوز پیاده روی یا در واقع بودن با دوستان را ارزشمندتر از آنلاین بودن می‌دانند. شاید اگر کمی بیشتر گوشی تلفن همراه هوشمند را کنار بگذاریم وقت داشته باشیم تا واقعا آن دستور العمل‌های غذایی را که آنلاین تماشا می‌کنیم بپزیم.
چرا فناوری کار ایجاد می‌کند؟تصور می‌شود که تغییر الگو‌های کاری باعث تشدید کار می‌شود. کار خانگی و ترکیبی که با فناوری ویدئو کنفرانس فعال شده مرز‌های بین زمان کار و زمان شخصی را محو کرده است. اکنون که اتاق مهمان در خانه دفتر کار تبدیل شده فکر کردن بسیار آسان است: "من فقط وارد اتاق کار می‌شوم و بعد از خواباندن بچه‌ها کار را تمام می‌کنم". فناوری‌های دیجیتال سرعت زندگی را افزایش می‌دهند. از ایمیل و جلسات آنلاین استفاده کنید. پیش از اینکه آنها وجود داشته باشند ما باید منتظر پاسخ به نامه‌ها می‌ماندیم یا به مکان‌هایی سفر می‌کردیم تا با یکدیگر صحبت کنیم.
درعوض، ما اکنون جلسات آنلاین پشت سر هم داریم گاهی اوقات بدون زمان کافی در این بین حتی برای رفتن به دستشویی. هم چنین، ایمیل رشدی تصاعدی در ارتباطات ایجاد می‌کند که به معنای کار بیشتر برای خواندن و پاسخ به همه آن است. فناوری با طراحی ضعیف می‌تواند ما را مجبور به انجام کار‌های بیشتر کند.
همه ما آنجا در چنین شرایطی قرار داشته ایم و اطلاعات را وارد سیستم A کرده ایم تا یاد بگیریم که، چون سیستم A و B با یکدیگر صحبت نمی‌کنند باید همه آنها را دو بار وارد کنیم. با انجام بیشتر کار‌ها ممکن است در نهایت به دستاورد‌های کمتری برسیم و احساس بدتری داشته باشیم. با افزایش فشار زمان استرس، خستگی و فرسودگی همگی افزایش می‌یابند و در نتیجه غیبت بیشتر از کار را به دنبال خواهد داشت.
چگونه سرعت خود را کاهش دهیم و زمان خود را پس بگیریم؟بازیابی صرفه جویی در زمان توسط فناوری ممکن است نیاز به تغییر در روش و نگرش مان نسبت به زمان داشته باشد. برای رهایی از عادت پر کردن زمان با کار‌های بیشتر ابتدا باید بپذیریم که گاهی اوقات انجام دادن کار کم‌تر یا هیچ کاری انجام ندادن اشکالی ندارد.
کارفرمایان و کارمندان در محیط کار باید محیطی را ایجاد کنند که در آن قطع ارتباط امری عادی باشد و استثنا محسوب نشود. این به معنای داشتن انتظارات واقع بینانه در مورد آن چه می‌توان و باید در یک روز کاری عادی به دست آورد می‌باشد.
با این وجود، تدوین قوانینی که حق قطع ارتباط را تضمین می‌کند ممکن است تنها راه برای کسب اطمینان از این که فناوری زمان ما را تسخیر نمی‌کند باشد. چندین کشور اروپایی مانند فرانسه و ایتالیا در حال حاضر حق قطع ارتباط و اتصال را برسمیت شاخته اند و کارفرمایان تشویق می‌شوند تا مرز‌های واضحی را در مورد ارتباطات مربوط به کار خارج از ساعات کاری معمولی تعیین کنند. این مشخص می‌کند که کارمندان هیچ تعهدی ندارند که خارج از ساعات کاری خود با محل کار تماس برقرار کنند و این حق را دارند که از بردن کار دیجیتال به خانه خودداری کنند.
هم چنین، ممکن است فناوری خود کلید بازیابی زمان ما باشد این که ساعت هوشمند به شما بگوید که کار را متوقف کنید، زیرا ساعات کاری خود را تکمیل کرده اید. شاید زمانی که فناوری گفتن کم‌تر کار کردن را به ما آغاز کند در نهایت زمان را به دست آوریم.
منبع: فرارو
کلیدواژه: فناوری زمان قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل کار ها بیش تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۶۹۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا با افزایش سن سرعت حرکت ما کم می‌شود؟
هنگامی که سن افزایش می‌یابد، کاهش تدریجی سرعت و چابکی بدن ما غیرعادی نیست. خواه قدم زدن آرام در اطراف محله باشد یا دستیابی به کنترل تلویزیون، حرکات ما با افزایش سن کاهش می‌یابد؛ بنابراین سوال این است که چه چیزی باعث این تغییر می‌شود؟ مطالعه‌ای که توسط مهندسان دانشگاه کلرادو بولدر (CU Boulder) رهبری می‌شود، به این سوال قدیمی پاسخ می‌دهد.
این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.
به نقل از اس‌اف، علا احمد (Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول ام رادی می‌گوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچه‌ای به روی پیری و پارکینسون می‌گشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.
برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگو‌های این دستیابی‌ها، محققان کشف کردند که به نظر می‌رسد افراد مسن‌تر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر می‌دهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.
دکتر اریک سامرساید (Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچه‌سازی دریافت کرده است، می‌گوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.
این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت می‌کنند، بررسی کرد.
اولین مورد نشان می‌دهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام می‌دهند. مورد دوم پیشنهاد می‌کند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید می‌کنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار می‌رود.
در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکان‌نما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق می‌شدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت می‌کردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روش‌های مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوان‌تر دست‌های خود را سریع‌تر به سمت پاداش حرکت می‌دهند، در حالی که بزرگسالان مسن‌تر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود می‌بخشند.
هنگامی که محققان وزنه‌ای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.
دکتر رابرت کورتر (Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح می‌دهد: به نظر می‌رسد که مغز می‌تواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف می‌کند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم می‌کند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت می‌کنید، واکنش سریع‌تر به گزینه‌ای ارزان‌تر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.
یافته‌ها نشان می‌دهند که به نظر می‌رسد هزینه‌های تلاش برای رسیدن، عامل تعیین‌کننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمی‌تواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمان‌هایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.
احمد می‌گوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان می‌دهد که هزینه‌های تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسن‌تر را کُند می‌کند.
این تحقیق به طور بالقوه می‌تواند ابزار‌های جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله بیماری پارکینسون، ام‌اس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف راز‌های پیری و حرکت ادامه می‌دهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالش‌های ناشی از افزایش سن نزدیک‌تر می‌کند.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيک
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد